zaterdag 7 mei 2016

SdC Dag 15: Angouleme - Puisseguin

Het sputtert een beetje als ik vanochtend na het ontbijt uit Angouleme vertrek. Het duurt even voor de GPS het signaal oppakt en tot die tijd rijdt ik maar een paar rondjes op de rotonde voor het hotel. Ik was vanochtend als enige aan het petit-dejeuner en ik zie receptioniste die me zojuist vriendelijk uitzwaaide verbaast staan kijken als ik een paar keer weer voor het hotel langs fiets. Gevalletje verlatingsangst? :-)
Nadat ik de juiste weg en richting weet ga ik er vandoor. Zodra ik Angouleme uit fiets is het al gestopt met regenen en komt af en toe het zonnetje al door het wolkendek. Door de regen is alles lekker fris en groen en het is een genot om door het landschap te fietsen. In tegenstelling tot gisteren slingeren de wegen zich meer door het landschap en rijdt ik ook voortdurend door bebossing. Met name later op de dag als de temparatuur weer flink oploopt is dat wel zo prettig. Ook omdat ik nog met mijn armstukken aan fiets om mijn rode armen nog wat te ontzien is alle schaduw welkom.
Na een kilometer of 25 passeer ik bij het plaatsje Magnac-Lavalette-Villars een joekel van een kasteel. Het blijkt het Chateau de la Mercerie te zijn. Het blijft me verbazen wat mensen bezielt heeft om in the middle of nowhere zo een enorm langgerekt Chateau te bouwen. Waarschijnlijk'gewoon omdat het kan'.
Het weer is heerlijk en door de bebossing is er nauwelijks sprake van wind. Wat een tegenstelling met gisteren en wat kan de situatie snel veranderen. Als ik bijna fluitend het volgende dorpje Montignac-le-Coq passeer zie ik dat men vlagen over de weg aan het ophangen is. Ik maak even een praatje en de mannen vertellen me dat er vanavond een bevrijdingsfeest in het dorp is. Mijn fiets vinden ze ook wel interessant en er wordt olijk geinformeerd of ik 'vin rouge' in mijn bidons bij me heb. Helaas, deze keer niet :-).
Ik pedaleer weer rustig verder en kom langs Aubeterre-sur-Drone. Ik zie dat er een kerkje boven op de berg ligt, maar het is ondoenlijk om bij alle kerkjes onderweg te stoppen. Als ik wat verder om de berg gereden ben waar het kerkje op staat zie ik ineens een verwijzing naar 'Eglise Saint-Jacques'. Een St.Jacobs kerkje dus. Die kan ik eigenlijk niet negeren dus ik rijdt alsnog de berg op naar boven. Behalve dat het een erg oud kerkje, Romaanse stijl is, valt er eigenlijk niets te beleven. Zelfs geen stempel, dus ben ik er snel weer vertrokken.
Na een kilometer of 60 arriveer ik in Saint Aulaye. Er is een camping aanwezig en er heerst een gezellige toeristen vakantiestemming in het centrum van het dorpje. Bij het plaatsnaam bord wordt ik er bovendien op geattendeerd dat ik zojuist de Dordogne binnengefietst ben. Dordogne, eau-de-cologne, Bourgondie, ik ben niet zo goed in de ligging van de Franse streken, maar iets zeg me dat ik vanaf vandaag de Dordogne wel zal onthouden.

 In het dorp maak ik een korte pittstop voor een colaatje en mijn eigen meegebrachte sandwiches. Na een kwartiertje ben ik er weer van tussen. En dan na een kilometer of 80 zie ik ineens drie Santiago gangers aan het lunchen in een restaurantje langs de weg. Ik stop even en we raken uiteraard aan de praat. Het zijn gezellige gasten en ze heten Bob, Nico en Jan. Ze zijn ook uit Nederland komen fietsen en overnachten in gites en pensions. Als ik vertel dat ik in de ICT werk komen gelijk alle problemen met de verbinding naar het thuisfront op tafel. Mail die niet goed werkt, foto's die niet uploaden etc. Ik slaag er in om Bob zijn mail probleem op te lossen en die is weer helemaal happy.  

We drinken nog wat samen en dan stappen we gezamelijk weer op de fiets. de mannen wisten me nog wel te vertellen dat niet lang geleden Pierre gepasseerd was. Ik heb Pierre en Dick ontmoet op dag 11 van Vendome naar Tours en het lijkt me wel leuk om ze weer te ontmoeten. Ik neem dus afscheid en geef even gas om een kwartiertje later Pierre in de verte al te zien opdagen. Ook hier al fietsend even weer bijpraten en dan ben ik al bij mijn eind bestemming van vandaag aankomen. Ik neem ook afscheid van Pierre en rijdt richting Chateau Tifayne.
       
Het blijkt een van de vele Chateau's te zijn waar wijn geproduceerd wordt. Ik had het niet zo in de gaten maar ben middenin de Bordeaux wijnstreek beland. In mijn Chateau voor vannacht is een proeflokaal en een aantal luxe overnachtingsruimtes. En er is een zwembad! Jawel, een heus zwembad. De eigenaar annex wijnboer annex gastheer is een leuke jonge gast. Hij maakt het zwembad voor me klaar en ik neem een snelle duik. Helemaal top! Als ik vraag waar ik wat boodschappen kan halen stelt hij me zelfs voor dat ik zijn auto even neem om naar het aanpalende dorp te rijden. Maar uiteraard laten ik die extra trainings kilometers niet liggen, bedank hem vriendelijk en fiets ik de 6km nog even heen en terug naar het dorp.
Bij terugkomst kook ik mijn eigen pasta met bolognese in de keuken van de Gite. Een Frans echtpaar behoort tot de andere gasten en die zijn inmiddels al tot het proeven van wijn overgegaan. Nadat ik mijn bordje(s) pasta leeg heb vervoeg ik me ook in het proeflokaal en pimpel nog even vrolijk mee. Het is een gezellige boel, maar verexcuseer me uiteindelijk toch maar. Ik heb nog een blog update maken, en morgen moet er weer gefietst worden. Ondanks pogingen me er van te overtuigen dat ik van een glas extra wijn meer turbo krijg morgen neem ik afscheid en trek me terug op mijn kamer. 

Het was weer een prachtige dag! Ik ben vandaag over de helft qua afstand. Dat is toch wel snel voorbijgegaan, maar gelukkig heb ik nog een paar weken. Morgen een rit van 100km naar Moustey. De Franse gasten in het verblijf hier vertelden dat dit dorp erg de moeite waard is. Dat is dus weer een mooi vooruitzicht!

 A demain!

 De Strava etappe gegevens zijn hier te vinden.

Dagafstand: 105km
Tot nu toe gereden: 1253km
Nog te gaan: 1162km

3 reacties:

San Xacobeo zei

Toch wel jammer, dat verhaal van je over Aubeterre sur Dronne. Er is inderdaad een eglise st jacques. Maar er is ook een eglise st Jean. Eigenlijk, het wás ooit een eglise. Nu is het alleen een monument om je aan te vergapen. In de zin dat de 'kerk' 100% door mensen is uitgehouwen in een (waarschijnlijk) vrij zachte rotsformatie. Immens groot en immens hoog. Zoek op eglise monolithe in aubeterre. Compleet met een necropolis in de kerk. Als pelgrim mag je er gratis naar binnen. Gewone stervelingen moeten betalen. Echt indukwekkend dat mensen zoiets hebben kunnen en willen uithakken in een steenformatie.

Maar oke, dat is gweest. Mocht je nog een overnachtingsadres zoeken: in Cadillac zijn in het hopital psychiatrique twee cellen die vroeger, maar ook nu nog, als slaapplaats dienen/dienden voor pelgrims. Tijd voor een echte spartaanse pelgrimservaring na al die vrij luxe overnachtingen de afgelopen tijd.
Na Cadillac kun je je daggemiddelde in aantallen km's optrekken. Tijd voor een ZETTUMOP. Denk nog even niet aan je maximale snelheidsrecord. Dat vestig je in Spanje. Ik wed dat je dan minimaal de 70 per/uur gaat aantikken. Amazing!

Unknown zei

Hoi Johan, vond je blog op google. Wat leuk om je verhalen te lezen. En een foto van me zelf terug te zien 😉. Alweer over de helft. Leuk hoor. Met het weer dat steeds beter wordt. Ik heb mijn tochtje vroegtijdig moeten afbreken. Helaas. Toen de ijsbloemen op jou raam stonden stonden ze bij mij op mijn buik😕. Alles was vochtig of nat en bevroren. De verwachtingen voor de familie in Parijs ook niet geweldig. Net toen ik die dag besloot een station te zoeken om een terug reis te plannen stond Jan op de route. Om me op te pikken. Na een flinke huilbui uit frustratie was ik uiteindelijk blij in een droog en warm bed te kunnen stappen . Eind jjuli ga ik het op nieuw proberen. Jij heel veel fiets plezier geniet van zo'n bijzondere rit.en o ja .... de witte lakens in lage zwaluwe dag 1 waren ter ere van het jaar 1900 . In alle etelage waren ook alleen producten uit 1900 te zien. Een feestje dus. Groetjes Petra

Johan Barelds zei

Haa Petra!

Wat ontzettend leuk om nog wat van je terug te horen. En wat lijkt dat al weer lang geleden!
Ik heb nog veel aan je moeten denken toen het zo koud was en vroeg me af hoe het je vergaan was. Nou zo dus. Nog knap dat je het uberhaupt geprobeerd hebt. Ik was de eerste nacht al in een hotel gedoken denk ik.

Leuk dat je in Juli weer in de herkansing gaat. Het blijft een mooie tocht.
Ik ben zojuist in Moustey aangekomen. Zoals je wellicht hebt gelezen ben ik onderweg al verschillende Santiago gangers tegengekomen. De ontmoetingen zijn de pareltjes in zon dagtocht. Enorm leuk en je kijkt er voortdurend naar uit. Helemaal als je alleen op pad bent.

Veel succes eind juli en wellicht spreken we elkaar nog eens!
Buen Camino!